Soiuz U

Soiuz U / Soiuz 11A511U
FunciónLanzador espacial de capacidade media
Tamaño
altura50,67 m[1]
diámetro2,95 m[1]
masa310.000 kg[1]
Etapas3[1]
Carga LEO
masa7200 kg[1]
foguetes derivados
FamiliaR-7[1]
Lanzamento históricos
EstadoEn produción[1]
Total de lanzamentos753
exitosos30
fallos22
Fallos parciais1
Voo inaugural18 de maio de 1973[1]
Último voo22 de febreiro de 2017[1]
Acelerarores – Blok B / 11A511U-0[1]
altura19,60 m[1]
diámetro2,68 m[1]
masa baleiro3784 kg[1]
masa cheo44.500 kg[1]
impulsado por1 RD-107-11D511[1]
potencia máxima994,3 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico264 s (a nivel do mar), 310 s (no baleiro)[1]
propelenteOxíxeno líquido e queroseno[1]
Primeira etapa – Blok A / Soiuz 11A511U-1[1]
altura27,8 m[1]
diámetro2,95 m[1]
masa baleiro6875 kg[1]
masa cheo105.400 kg[1]
impulsado por1 RD-108-11D512[1]
potencia máxima997,01 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico245 s (a nivel do mar), 311 s (no baleiro)[1]
propelenteOxíxeno líquido e queroseno[1]
Segunda etapa – Blok I / Soiuz 11A511U-2[1]
altura6,74 m[1]
diámetro2,66 m[1]
masa baleiro2355 kg[1]
masa cheo25.200 kg[1]
impulsado por1 RD-0110[1]
potencia máxima298,1 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico330 s (no baleiro)[1]
propelenteOxíxeno líquido e queroseno[1]
editar datos en Wikidata ]
Warning: Page using Modelo:Foguete with unknown parameter "pe de foto" (this message is shown only in preview).
Warning: Page using Modelo:Foguete with unknown parameter "país orixe" (this message is shown only in preview).

O Soiuz U é un foguete espacial da antiga Unión Soviética e da actual Rusia derivado do mísil R-7 creado para lanzar tripulacións e carga á órbita baixa terrestre. Está formado por dúas etapas centrais rodeadas de catro foguetes aceleradores, unha configuración común para os foguetes da familia Soiuz. Foi usado por primeira vez durante o Proxecto de Probas Apolo-Soiuz na década de 1970 e máis tarde usado para lanzar unha variedade de cápsulas Soiuz, naves de carga Progress e diferentes tipos de satélites. É o foguete máis usado na Historia, con máis de 40 anos de uso continuado e máis de 700 lanzamentos á súa conta. O foguete pódese lanzar tanto desde o cosmódromo de Plesetsk como desde o de cosmódromo de Baikonur. Tódalas etapas do foguete usan queroseno e oxíxeno líquido. O foguete transpórtase en horizontal ata a rampla de lanzamento, onde é erguido previamente ao lanzamento.[1][2]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 Mark Wade (2011). "Soyuz-U" (en inglés). Consultado o 8 de decembro de 2017. 
  2. Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Soyuz-U (11A511U)" (en inglés). Consultado o 8 de decembro de 2017. 

Developed by StudentB